-
1 στάχυς
στάχυς, υος, ὁ, die Aehre, Kornähre; περὶ σταχύεσσιν ἐέρση, Il. 23, 598; Hes. O. 475; auch die Aehre anderer Pflanzen, βύβλου δὲ καρπὸς οὐ κρατεῖ στάχυν, Aesch. Suppl. 742; λειμῶνος ἠρινοῠ στάχυν, Eur. Suppl. 448; τοὺς στάχυς, Ar. Equ. 392. – Uebertr., wie Frucht, ὕβρις γὰρ ἐξανϑοῠσ' ἐκάρπ ωσε στάχυν ἄτης, Aesch. Pers. 807; u. bei Eur. χρυσοπήληκα στάχυν Σπαρτῶν, Phoen. 946; auch Sprößling, Sohn, trg. Erechth. 22 bei Lycurg. 24; vgl. Artemidor. 5, 63. 84. – Bei Poll. 2, 168 der Theil des Leides unter dem Bauche. – Bei Hesych. ein Wort der Schiffbauer, τὸ ἐπὶ τῆς φάλαγγος μεριζόμενον.
-
2 στάχυς
Aστάχυες IG12.280.78
,22.1424a333, etc.; [dialect] Ep. dat.σταχύεσσιν Il.23.598
; acc. , OGI56.68 (Canopus, iii B.C.), but , etc:— ear of corn, in pl., Il.l.c., Hes.Op. 473, Ev.Matt.12.1, etc.; τοὺς ὑπερέχοντας τῶν ς. Arist.Pol. 1284a30: in sg., A.Supp. 761, Fr.304.7, S.Fr. 395, and freq in E., Hec. 593, al.: metaph.,σ. ἄτης A.Pers. 821
; ἐκ καλάμης.. στάχυες, of Bacchylides' poems, AP4.1.34 (Mel.):—of the Theban Σπαρτοί, E.Ph. 939, HF5, Ba. 264; of the crop reaped by Cleon in capturing the Spartans at Sphacteria, Ar.Eq. 393; βίον θερίζειν ὥστε κάρπιμον ς. E.Fr.757.6.2 generally, scion, progeny,σ. ἄρσην Id.Fr.360.22
, cf. Lyc.214; δισσὸν Βορέον ς. Orph.A. 218;τέκνων Man.6.304
;Ἰνδῶν Nonn.D.18.267
; Ἑλλάδος ἀμώων ἄγαμον ς. AP9.362.25.3 name of the chief star in the constellation Virgo, Spica Virginis, Arat.97, Ptol.Alm.7.5: in pl., Man. 2.134.IV νάρδου στάχυς,= ναρδόσταχυς, Gp.7.13.1; ὁ τῆς νάρδου ς. Gal.6.267.V surgical bandage, 'spica' bandage, Heliod. ap. Orib.48.46 tit., Gal.18(1).814. -
3 στάχυς
στάχυς, υος, ὁ① the fruiting spike of a cereal grain, head or ear (of grain) (Hom. et al.; ins, pap, LXX; EpArist 63; Philo, Aet. M. 98; Jos., Bell. 2, 112, Ant. 5, 213 al.; Just., D. 119, 3) in our lit. only of wheat Mk 4:28ab. τίλλειν (τοὺς) στάχυας pick (the) heads of wheat 2:23; Mt 12:1; cp. Lk 6:1.② νάρδου στάχυς (Geopon. 7, 13, 1)=ναρδοστάχυς the flower of the aromatic plant spikenard, (spike)nard flower (shaped like a head of grain) ApcPt 3, 10.—DELG. M-M. -
4 ὑποκείρω
A cut off below,μύες.. τοὺς στάχυς.. ὑποκείροντες Ael.NA 6.41
, cf. 17.17.2 cut off, take away, Ph.1.327.II metaph., ὑ. τοὺς χρεώστας tear, mangle them, Plu.2.829a.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑποκείρω
-
5 αφαυω
-
6 φρίσσω
Aφρίξω Gal.13.365
: [tense] aor.ἔφριξα Il.13.339
, etc.: [tense] pf.πέφρῑκα 11.383
, etc.; poet. part.πεφρίκοντες Pi.P.4.183
: [tense] plpf.ἐπεφρίκει Plu.2.781e
, Alciphr.1.1:—[voice] Med., [tense] aor. 1 ἐφριξάμην f.l. in Polyaen.4.6.7. [[pron. full] ῑ by nature, hence to be accented φρῖσσον in Hes.Sc. 171, (lyr.)]:— to be rough or uneven on the surface, bristle, φρίσσουσιν ἄρουραι (sc. σταχύεσσι) Il.23.599;φρίξας κάρπιμος στάχυς E.Supp.31
; of a line of battle,ἔφριξεν μάχη ἐγχείῃσιν Il.13.339
; , cf. 7.62; φρίξας εὐλόφῳ σφηκώματι, of the crest of a helmet, S.Fr. 341; of a tree,φρίσσουσα ζεφύροις Pl.Eleg.25
;φιάλα χρυσῷ πεφρικυῖα Pi.I.6(5).40
; χερσὶ δεξιωνύμοις ἔφριξεν αἰθήρ, of a crowd holding up their hands to vote, A.Supp. 608; of hair, mane, or bristles, bristle up, stand on end, μηδ' ὀρθαὶ φρίσσωσιν [τρίχες] Hes.Op. 540, cf. Arist.HA 560b8, Pr. 888a38;ἔφριξαν ἔθειραι Theoc. 25.244
; of foliage, φύλλα πεφρικότα, opp. κεκλιμένα, Thphr.HP3.9.4: c.acc. of respect, φρίξας εὖ λοφιήν having set up his bristly mane, Od.19.446;φ. τρίχας Hes.Sc. 391
; φ. νῶτον, αὐχένας, Il.13.473, Hes.Sc. 171; (lyr.); also πτεροῖσι νῶτα πεφρίκοντες bristling on their backs with feathers, Pi.P.4.183; .2 ἄσθματι φρίσσων πνοάς ruckling in his throat, of one just dying, dub.l. in Pi.N.10.74.3 of the rippling surface of smooth water (cf.φρίξ 1
),φ. θάλασσαι.. πνοιῇσι D.P.112
, cf. Alciphr.1.1; of breakers,ῥηγμῖνες φ. A.R.4.1575
, cf. Ael.NA7.33; also of rain,φρίσσοντες ὄμβροι Pi.P.4.81
, expld. by Sch. as φρίσσειν ποιοῦντες, cf.ὁπόταν.. φρίσσων Βορέας ἐπισπέρχῃ Id.Parth.2.18
.II freq. of a feeling of chill, shiver, shudder:1 of the effect of cold, shiver, Hes.Op. 512, Hp.Aff. 11, Arist.Pr. 963a33, 965a33; χωρὶς τοῦ φρῖξαι unless he catch a chill, Gal.10.803; of the teeth, chatter, D.H.Rh.10.9.2 of the effect of fear, shudder, S.El. 1408 (lyr.), Tr. 1044;πέφρικ' ἐγὼ μέν, αὖός εἰμι τῷ δέει Men.Epit. 480
;φ. γαῖα πόντος τε h.Hom.27.8
; ἅλω δὲ πολλὴν.. ἔφριζα δινήσαντος I shuddered when he swung the vast shield round, A.Th. 490; οὐ φρίττουσιν (sc. animals)ὡς φρίττουσιν οἱ ἄνθρωποι Phld.D.1.12
: c. acc., shudder at one,οἵ τέ σε πεφρίκασι Il.11.383
;πάντες δέ με πεφρίκασιν 24.775
, cf. Pi.O.7.38, S.Ant. 997, Ar.Nu. 1133;τῶν δημοτέων φ. τὸν ἥκιστον Herod.2.30
; ;πεφρικέναι τὸν θάνατον Phld.Mort. 39
;φρίττουσι τὴν σύντροφόν τε καὶ φίλην οἱ ἰχθύες θάλατταν Ael.NA9.57
: c. acc. et inf., πέφρικα.. Ἐρινὺν τελέσαι I tremble at the thought of her accomplishing.., A.Th. 720 (lyr.) (but not c. dat., for ἐρετμοῖσι φρίξουσι they shall shudder at the oars is f.l. for φρύξουσι in Orac. ap. Hdt.8.96): c. part., πέφρικα λεύσσων I shudder at seeing, A.Supp. 346;φ. σε δερκομένα Id.Pr. 540
(lyr.), cf. 695 (lyr.): c. inf., fear to do, D.21.135: c. Prep.,φ. πρὸς τοὺς πόνους Plu.2.8f
;φ. πρὸς τὴν ἀκοὴν τῆς Ῥωμαίων τέχνης Lib.Or.24.16
;φ. ὑπὲρ ὧν προσήκει παθεῖν D.51.9
.3 feel a holy thrill or awe at,ἐν ἱερῷ φ. ἅπαντα καὶ προσκυνεῖν Plu.2.26b
;τοὺς θεοὺς πέφρικα Jul.Or.7.212b
, al. -
7 κάρπιμος
κάρπιμος, fruchtbringend; ϑέρος Aesch. Prom. 453; πέδον Eur. Or. 1086; στάχυς Suppl. 31; ἑπτὰ καρπίμους ἐτῶν κύκλους Hel. 111; τὰ κάρπιμα, Fruchtbäume, oder allgemeiner die Feldfrüchte, Ar. Vesp. 264; übertr., ἀμέλγεις τῶν ξένων τοὺς καρπίμους, d. i. die reichen, Equ. 326. In Prosa, Theophr., Ggstz von ἄκαρπος.
-
8 ῥέω
ῥέω, fut. ῥεύσομαι Theogn. 448, ῥεύσω Ev. Ioh. 7, 38; aor. ἔῤῥευσα, Sp., z. B. Polemo 2 (V, 32); bei den Attikern ist aber gebräuchlich ῥυήσομαι u. aor. ἐῤῥύην, ῥυῆναι, ῥυείς, der schon bei Hom. vorkommt, der außer ihm nur praes. u. imperf. gebraucht (vgl. Lob. Phryn. 7391; perf. ἐῤῥύηκα; – 1) fließen, fluthen, strömen, nicht bloß vom Wasser, Hom. u. Folgde, sondern auch vom Blut, von Thränen, vom Schweiß u. dgl.; πηγὴ ῥέει ὕδατι, die Quelle strömt von Wasser, Il. 22, 149, vgl. Od. 5, 70; auch ῥέεν αἵματι γαῖα, die Erde rann, triefte von Blut, Il. 8, 65, u. sonst, wie Eur. ῥεῖ γάλακτι πέδον, ῥεῖ δ' οἴνῳ, Bacch. 142; u. im Orak. bei Her. 7, 140, ἱδρῶτι ῥεούμενοι, welche Form sich sonst nicht findet u. einige Analogie mit μαχεούμενοι hat; αἵματι, ἱδρῶτι ῥεόμενος, Luc. D. Mort. 14, 5 salt. 71; Plut. Cor. 3; ῥέω ἱδρῶτι Ep. ad. 292 ( Plan. 105); aber ποταμῷ οἶνον ῥέοντι Luc. V. H. 1, 7, vgl. ep. sat. 20 u. Theocr. 5, 124, – κῦμα ῥέον, Pind. Ol. 11, 10; εὐρὺ ῥέων, 5, 18; ἀφρὸς βρότειος ἐῤῥύη κατὰ στόμα, Aesch. frg. bei Schol. Ar. Lys. 1259; vom Gerüchte, das sich verbreitet, δόξης ἢ κληδόνος καλῆς μάτην ῥεούσης, Soph. O. C. 259; ἄνω ἂν ῥέοι τὰ πράγμαϑ' οὕτως, Eur. Suppl. 520; in Prosa überall; auch übertr. von andern Dingen als Wasser, τὸ λόγων νᾶμα ἔξω ῥέον, Plat. Tim. 75 e; ὡς ἰόντων ἁπάντων καὶ ἀεὶ ῥεόντων, in stetem Flusse sein, Crat. 439 c; ῥεῖν καὶ φέρεσϑαι τὰ πράγματα, 411 c; er nennt sogar die Philoso phen, welche annehmen, daß die Dinge in steter Bewegung, in stetem Flusse seien, οἱ ῥέοντες, Theaet. 181 a, = οἱ τὸ πᾶν κινοῦντες, Ggstz οἱ τοῠ ὅλου στασιῶται; S. Emp. adv. log. 1, 99 στιγμῆς ῥυείσης γραμμὴν φαντασιούμεϑα. – Andere Vrbdg ῥυῆναι διὰ τοῠ ὀρόφου, Luc. Mar. D. 12, 1, durchfließen; von feuerspeienden Bergen, Ael. V. H. bei Stob. Floril. 79, 38. Auch vom Winde, Plut. Sert. 17. – Πολὺς ῥεῖ, von einem starken, voll fließenden Strome, Her. 8, 134; auch ὁ Ἀσωπὸς ποταμὸς μέγας ἐῤῥύη, Dem. 59, 99; u. übertr. von gewaltigem Redestrom, Πύϑωνι ϑρασυνομένῳ καὶ πολλῷ ῥέοντι καϑ' ὑμῶν, 18, 136; ὁρμὴ ῥυεῖσα πολλὴ καὶ ἄτακτος, Plut. de virt. moral. 5. Uebh. – 2) übtr., sich in reicher Fülle ergießen, wie unser strömen, z. B. vom ungehemmten, vollen Fluß der Nede, ἀπὸ γλώσσης μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή, Il. 1, 249; Hes. Th. 39. 97; ἔπε' ἐκ στόματος ῥεῖ μείλιχα, 84; u. in Prosa, πάντες ὅσοι περὶ πορνείας ἐῤῥύησαν λόγοι, Dem. 19, 287; auch ἐκ χειρῶν βέλεα ῥέον, Pfeile strömten, d. h. flogen in Menge aus ihren Händen, Il. 12, 159; u. von reisen oder wurmstichigen Früchten, von Haaren, in Menge abfallen, ausfallen, Od. 10, 393; Hes. frg. 5; Theocr. 2, 89; ῥεῖ ὁ καρπός, Pol. 12, 4, 14; στάχυς, Babr. 88, 14; von einer großen Menschenmenge, ῥεῖ πολὺς ὅδε λεώς, Aesch. Spt. 80; auch οὐκ ἐάσει γλῶσσαν ἐργμάτων ἄτερ ἔσω πυλῶν ῥέουσαν ἀλδαίνειν κακά, 539, daß thatenlos Geschwätz einströme; Θρῄκιος ῥέων στρατός, Eur. Rhes. 290; auch πόλιν χρυσῷ ῥέουσαν, Troad. 995; Ar. Equ. 527 vrbdt ὃς πολλῷ ῥεύσας ποτ' ἐπαίνῳ διὰ τῶν ἀφελῶν πεδίων ἔῤῥει, vom Kratinus, den er, wie auch das Folgende zeigt, τῆς στάσεως παρασύρων ἐφόρει τὰς δρῦς καὶ τοὺς ἐχϑροὺς προϑελύμνους, mit einem Strome vergleicht. – Aber auch zerfließen, sich auflösen, εἰ ῥέοι τὸ σῶμα καὶ ἀπολλύοιτο ἔτι ζῶντος τοῦ ἀνϑρώπου, Plat. Phaed. 87 d. – Bei Sp. oft für »sich auf Etwas stürzen, sich wohin neigen«, ὅλος ἐῤῥύη πρὸς αὐτόν, Plut. Alcib. 21; ἐπὶ τὸ πρᾳότερον ῥ υῆναι, Cat. min. 23; ἐπὶ ποιητικήν, Cic. 2, u. oft. – 3) in trans. Bdtg fließen lassen, selten, wohin man das oben angeführte οἱ ῥέοντες aus Plato ziehen kann; ἐῤῥει χειρὶ παῖς Ἀχιλλέως πατρί, Eur. Hec. 532; Archil. frg. 17; vgl. Ruhnk. ep. crit. 264; Dem. Lpt. 273. – Etwas Anderes ist λέγεται τούτῳ τὸν Πακτωλὸν χρυσὸν ῥεῠσαι, Schol. Ar. Plut. 287, wie Ἱμέρα ἀνϑ' ὕδατος ῥείτω γάλα, Theocr. 5, 124, vgl. 126. – 4) Sp. auch pass., ἡ γὰρ Ὁμήρου σειρὴν ὑμετέρων ῥεῖται ἀπὸ στομάτων, Ep. ad. 451 (IX, 522); ἐῤῥεῖτο führt Phryn. 220 an; s. auch das oben aus Her. angeführte ῥεο ύμενοι. – Ueber die Contraction vgl. Lob. zu Phryn. 221. – Bei Ath. XI, 495 d sind τὰ ῥέοντα eine Art Becher, wofür er ein Beispiel aus Astydamas anführt. Vgl. ῥυσίς u. ῥυτόν.
-
9 κάρπιμος
κάρπ-ιμος, ον,A fruit-bearing, fruitful, ; στάχυς, πέδον, E.Supp.31, Or. 1086;καρπίμους ἐτῶν κύκλους Id.Hel. 112
; ;κισσοῦ κλάδοι Alex. 119.5
; ; κάρπιμα πρῷα early crops, Ar.V. 264; θερίσαι κάρπιμα to reap the fruits, CIG4310.15 ([place name] Limyra), cf. PSI4.292.13 (iii A.D.); κ. [ ἀγαθά] property that yields a produce, opp. ἀπολαυστικά, Arist.Rh. 1361a17; opp. ἄκαρπα, Id.EN 1125a12: metaph., ἀμέλγεις τῶν ξένων τοὺς κ. from whom money can be wrung, Ar.Eq. 326.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κάρπιμος
-
10 Fruit
subs.P. and V. καρπός, ὁ.Fruit of all kinds: V. παγκαρπία, ἡ.Fruits of the earth: P. and V. καρπός, ὁ, Ar. and V. ἄροτος, ὁ, στάχυς, ὁ, V. γῆς βλαστήματα, τά. γῆς φυτά, τά, P. τά ἐκ τῆς γῆς φυόμενα, τὰ ὡραῖα.Corn: P. and V. σῖτος, ὁ.Tree fruit: P. and V. ὀπώρα, ἡ. P. δένδρων καρπός, ὁ (Plat., Prot. 321B).Offspring: see Offspring.Time of fruit: P. and V. ὀπώρα, ἡ.First fruits: P. and V. ἀκροθίνια, τά (sing. sometimes in V.), ἀπαρχαί, αἱ (sing. Plat., Prot. 343B).met., fruits, results: P. and V. καρπός, ὁ (or pl.) (Dem. 328).You have enjoyed the fruits of his benevolence: P. τῆς φιλανθρωπίας... ὑμεῖς... τοὺς καρποὺς κεκόμισθε ( Dem 304).Reap the fruits of, v.: P. and V. καρποῦσθαι (acc.), ἐκκαρποῦσθαι (acc.), ἀπολαύειν (gen.), V. ἐπαυρέσθαι ( 2nd aor. of ἐπαυρίσκειν) (gen.), καρπίζεσθαι (acc.) (Eur., Hipp. 432).Bear fruit: V. καρποῦν (acc.).met., be of advantage: P. and V. ὠφελεῖν.Result: P. and V. συμβαίνειν, P. περιγίγνεσθαι.Now the curse bears fruit: V. νῦν ἀραὶ τελεσφόροι (Æsch., Theb. 655).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Fruit
-
11 τίλλω
τίλλω impf. ἔτιλλον; aor. ptc. τίλας (ApcrEzek [Epiph. 70, 10]). Pass. pf. ptc. gen. τετιλμένου Is 18:7; aor. 3 sg. ἐτίλη Da 7:4 (Hom. et al.; pap, LXX; PsSol 13:3; AscIs 2:11) pluck, pick τὶ someth. (Diod S 5, 21, 5 τοὺς παλαιοὺς στάχυς τίλλειν; τίλλ. χόρτον: PFlor 321, 47; 322, 20.—Philo, Leg. ad Gai. 223, De Jos. 16) στάχυας heads of wheat Mt 12:1; Mk 2:23; Lk 6:1.—Dalman, Arbeit II 339; BCohen, The Rabb. Law Presupp. by Mt 12:1 and Lk 6:1: HTR 23, 1930, 91f; Murmelstein (s. on σπόριμος).—DELG. M-M. Spicq. Sv.
См. также в других словарях:
επίδεση — Η εφαρμογή επιδέσμων ως θεραπευτικό μέσο. Στην αρχαιότητα, η εφαρμογή της ήταν ευρέως διαδεδομένη, ενώ στη σύγχρονη εποχή, η σημασία της έχει περιοριστεί από τη χρήση νέων συντηρητικών και χειρουργικών μέσων θεραπείας. Η τέχνη της ε. αναπτύχθηκε… … Dictionary of Greek
αστροφυσική — Κλάδος της αστρονομίας που εξετάζει τη χημική σύνθεση και τη φυσική κατάσταση των ουράνιων σωμάτων, τη θερμοκρασία και τη σύσταση της ατμόσφαιράς τους, την ένταση και την ανάλυση του φωτός τους και, γενικότερα, αναπτύσσει μεθόδους για την… … Dictionary of Greek
άνθος — Βασικό τμήμα κάθε φυτού, αν και υπάρχουν φυτά που δεν ανθοφορούν.Λέγεται και λουλούδι. Το ά. είναι το μέρος του φυτού που περιέχει τα όργανα της εγγενούς αναπαραγωγής· κατά κανόνα είναι το πιο όμορφο, το πιο φανταχτερό και το πιο ευωδιαστό μέρος… … Dictionary of Greek
ανθός — Βασικό τμήμα κάθε φυτού, αν και υπάρχουν φυτά που δεν ανθοφορούν.Λέγεται και λουλούδι. Το ά. είναι το μέρος του φυτού που περιέχει τα όργανα της εγγενούς αναπαραγωγής· κατά κανόνα είναι το πιο όμορφο, το πιο φανταχτερό και το πιο ευωδιαστό μέρος… … Dictionary of Greek
αγρωστώδη ή αγρωστίδες ή γραμινίδες — Οικογένεια μονοκοτυλήδονων φυτών που αφθονούν σχεδόν σε όλες τις περιοχές της Γης και γενικά συναντώνται σε υψηλό ποσοστό σε όλους τους ποώδεις σχηματισμούς. Υπάρχουν όμως μερικά γένη των θερμών χωρών που φτάνουν σε μέγεθος θάμνου ή δέντρου (π.χ … Dictionary of Greek
χειλανθή — Μία από τις πολυάρθιμες οικογένειες των δικοτυλήδονων φυτών, γνωστή και ως οικογένεια των λαμπιατών. Τα χ. είναι όλα σχεδόν ποώδη ή φρυγανώδη, ιθαγενή των εύκρατων περιοχών. Πολλά είδη τους φυτρώνουν στις παραμεσόγειες περιοχές, από την Ιβηρική… … Dictionary of Greek
ταξιανθία — Σύνολο ανθών, που είναι ενωμένα και διατεταγμένα κατά διάφορο τρόπο για κάθε είδος φυτού. Η τ. είναι χαρακτηριστική για καθένα από τα είδη αυτά. Κάθε τ. φέρεται από ένα μίσχο που συνεχίζεται στον κύριο άξονά της, επάνω στον οποίο προσφύονται… … Dictionary of Greek
σπίλος — (Ιατρ.). Δυσπαλία των ιστών που συχνότερα και εμφανέστερα προσβάλλει το δέρμα. Οι σ. προέρχονται από συσσώρευση κυττάρων γεμάτων με μελανίνη, που ονομάζονται μελανοφόρα κύτταρα. Η όψη τους εξαρτιέται από τον αριθμό αλλά και από την κατάσταση των… … Dictionary of Greek
λεβάντα — Είδος δικοτυλήδονου, φρυγανώδους φυτού της οικογένειας των χειλανθών ή λαμπιατών. Η επιστημονική ονομασία του είναι Lavandula spica. Πρόκειται για πολύκλαδο θάμνο που φτάνει σε μέγιστο ύψος τα 45 εκ. Η λ. διαθέτει γραμμοειδή, λογχοειδή, σχεδόν… … Dictionary of Greek
παρθένος — (Αστρον.). Αστερισμός του ζωδιακού κύκλου, στον οποίο ο Ήλιος παραμένει από τις 24 Αυγούστου μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου, ενώ ακόμα βρίσκεται στο ζώδιο του Ζυγού. Ο αστερισμός της Π. επεκτείνεται και προς τις δύο πλευρές του ουράνιου ισημερινού. Στο … Dictionary of Greek
πεντάνευρο — (πλαντάγο το μεγάλο). Φυτό της οικογένειας των πλανταγινιδών (δικοτυλήδονα), κοινότατο σε όλη την Ελλάδα, σε καλλιεργούμενους και χέρσους αγρούς, κατά μήκος των δρόμων και των ρυακιών, γύρω από τα σπίτια κ.α. Ανθίζει από την άνοιξη έως και όλο το … Dictionary of Greek